ஐம்பதுன்னா என்ன?

ஐம்பதுன்ன என்ன, நாற்பத்தி ஒன்பதோட ஒன்னை ௬ட்டினாலும், ஐம்பத்தி ஒன்னிலிருந்து ஒன்றை கழித்தாலும் வரும், ஆட்டோ எடுத்து வர யாரும் அவசர படவேண்டாம், இது என்னோட ஐம்பதாவது பதிவு அதுக்கு தான் தலையை சுத்தி மூக்கை தொடுறேன்.

இந்த வேளையிலே என்னை பதிவுலகத்திற்கு அழைத்து வந்த என் நண்பர்கள், சத்தியா, முகவை மைந்தன் இருவருக்கும் நன்றி சொல்ல கடமை பட்டு இருக்கிறேன். அதனாலே இனிமேல ஒன்னுக்கு மூனு ஆட்டோ வேணும், ஏன்னா குற்றவாளியை விட அதை செய்ய தூண்டினவங்களுக்கும் தண்டனை கொடுக்கணும்.கல்லுரியிலே இருந்து என்னோடு நட்பு பயணம் செய்துவரும் இந்த நண்பர்களுக்கு நன்றி. குறிப்பாக முகவை மைந்தனும் நானும் சந்தித்த அனுபவம், எங்கள் கல்லூரி அனுபவங்கள் எல்லாம் எதிர் காலத்தில் பதிவாக வந்தாலும் வரும்

இவ்வளவு நாள் வரைக்கும் நான் எழுதுறதையும் ஒரு பொருட்டா மதிச்சு எட்டி பார்க்கும் நண்பர்களுக்கும், பின்னூட்டம் இடும் என்னைய நண்பர்களுக்கும் மனமார்ந்த நன்றி.

பதிவுலகத்திலே எனக்கு நிறைய புதிய நண்பர்கள் கிடைத்தாலும், ஒரே ஒருத்தங்க எதிரி ஆகிவிட்டாங்க, அது யாருன்னு சொல்ல வேண்டிய அவசியம் இருக்காது, உங்களுக்கே தெரியும்

இது நாள் வரைக்கும் ஒன்னும் பெரிசா எழுதி சாதிச்சது மாதிரி தெரியலை, இனிமேலும் சாதிக்க போறது இல்லைன்னும் தெரியும், அதுக்காக எழுதாம இருக்க முடியுமா?

கோடான கோடி வாசகர்களை(?) சும்மா விடலாமா ? அவர்களின் நலன் கருதி தொடர்ந்து எழுதுவேன்(என்ன பெருந்தன்மை) .

இந்த பதிவிலே ஒன்னும் இல்லைனாலும் இந்த பதிவு என் நண்பர்களுக்கு காணிக்கை, அவ்வளவு தான் இன்னைக்கு அடுத்த பதிவிலே சந்திக்கலாம்