நான்,Fortran மற்றும் C

என்ன தான் இன்னைக்கு கணணிய தட்டிகிட்டு பொட்டிகடை மாதிரி வியாபாரம் செஞ்சாலும், பழசை கொசு வத்தி போட்டு ஆராய்ஞ்சு பாத்தேன் எப்படி கல்லூயிலே கணணி பாடம் படிச்சேன்னு, இது ஒன்னும் ஆயிரம் வருசக்கதை இல்லை, இன்னையில் இருந்து(2008) 14 வருஷம் பின்னால போனா தெரியும்.
இளநிலை பொறியாளர் படிப்பதற்காக திருச்சி பொறியியல் கல்லூரியிலே முதலாம் ஆண்டு படிச்சுகிட்டு(?) இருந்தேன், அது எனக்கு மட்டுமல்ல எங்கள் கல்லூரிக்கும் தான்.புதுசா ஆரமிச்தாலே என்னவோ எங்களுக்கு ௬ரை கொட்டகை தான் வகுப்பு அறை.
தமிழ் வழியாக பன்னிரண்டு வரை படிச்சதாலே வாத்தியாருங்க இங்கிலிபிசுல நடத்துறது புரியாம வெளி மூலம் வந்த மாதிரி நெளிஞ்சு கிட்டு வகுப்பறையிலே இருப்பேன்,அந்த நேரத்திலே சென்னை நண்பன் ஒருவன் என்னைய பாத்து பரிதாப பட்டு, அவன் சொல்லுறதுக்கு எல்லாம் தலை ஆட்டுற மாங்கா மடையன்(பழமைபேசி விளக்கம் கொடுத்தாச்சு) வேணுமுன்னு நினைச்சு என்னையும் அவன் ௬டத்திலே சேர்த்தான்.அவன் அப்பவே இங்கிலிபிசுல பின்னி படல்(பழமைபேசி விளக்கம் கொடுத்தாச்சு) எடுப்பான்.

பன்னிரண்டு முடிச்சு பொறியியல் கல்லூரி சேரும் முன்னால பல ஆயிரம் ரூபாய்களை முழுங்கி விட்டு மலை முழுங்கியான என்மேல கொலை வெறி கோபத்திலே எங்க விட்டிலே எங்க அப்பாவும்,அம்மாவும்.அதுக்கும் காரணம் இருக்கு, முதல்ல ஒழுங்கா பரிச்சை எழுதலைன்னு இம்ப்ரோவ்மேன்ட் படிக்க ராஜபாளையம் போனேன், அங்கே பீடி(நானே தயாரிச்சது) குடிச்சேன்னு அடிச்சி விரட்டி புட்டாங்க, அதுல ஒரு 15 ஆயிரம் போச்சு. அப்புறமா திருநெல்வேலி கல்லூரியிலே போய் சேத்தாங்க, அங்க ஒரு இருபது போச்சு,என் அண்ணன்(சித்தப்பா மகன்) ௬ட சேர்ந்து கிட்டு அழிச்சாட்டியம் பண்ணினேன்.

குடும்பத்தோட படிப்புக்கு டா டா காட்ட சொல்லலாம்னு கல்லூரி நிர்வாகம் யோசனை பண்ணின நேரத்துல புண்ணியவான் எனக்கு திருச்சி கல்லூரிக்கு சேர அழைப்பு அனுப்பி விட்டு இருந்தாங்க.இங்கே ஒரு இருபதை கட்டிட்டு தப்பிச்சோம் பிழைத்தேன்ன்னு ஓடி வந்தா, தலையை பிச்சு கிட்டு ஓட முடியாம சென்னை நண்பன் ௬ட ஒட்டி கிட்டேன்,அவன் எனக்கு எதுவுமே சொல்லி கொடுகலைனாலும்,நான் அவனுக்கு சிகரட்,தண்ணி எல்லாம் குடிக்க கத்துக் கொடுத்தேன்.அந்த காலத்திலே எனக்கு நல்லா தெரிஞ்சது அது ஒன்னுதான், அன்புமணி ஐயா என்னை மன்னிச்சு விட்ருங்க.
எல்லா பாட வகுப்புகள் எல்லாம் ஆரமிச்சாச்சு, கணணி பாடம் ஒன்னை தவிர, புரிஞ்சும் புரியாமலும் கதையை ஓட்டிகிட்டு இருந்தேன்,இந்த பதிவு மாதிரி,திடீர்னு ஒரு நாள் வாத்தியாரம்மா வந்து நான் உங்களுக்கு கணணி பாடம் எடுக்கப் போறேன்.மொத நாள் அறிமுகத்திலே போச்சு, அடுத்த நாள்ல இருந்து ஒரு முழு நீள ஹிந்தி படம் பாத்த மாதிரி இருந்தது
அவிங்க போர்ட்ரான், சி(fortran,c ) யிலே ப்ராகெட் எல்லாம் போட்டு சிலேபி மாதிரி ப்ரோக்ராம் போட்டாங்க, கூட்டல்,கழித்தல் ப்ரோக்ராம் எழுதிவிட்டு, அதை எக்ஸ்குயுட்(execute) பண்ணும் போது அது அப்படி கேட்கும், நாம இப்படி கொடுக்கணும், அதாவது இன்புட்(input) பத்தி சொல்லி கொடுத்தாங்க.ஒரு நாள்ல இது போய்டும்ன்னு நினைச்சா, தினமும் இதே தொல்லை, அது கேட்கும், நாம கொடுக்கணும், என்னத்தை கேட்கும் என்னைத்தை கொடுக்கணும் ஒன்னும் புரியலை .

அடுத்த நாள் வகுப்பு முடிஞ்சு சாப்பிட போகும் போது சென்னை நண்பனிடம்

"அவன் என்ன பெரிய ஆளா மாப்ள, நம்ம வகுப்புக்கே வர மாட்டானா?"

"இருக்கவங்க இம்சையே தாங்க முடியலை, நீ யாரடா சொல்லுற"

"கம்ப்யூட்டர் வாத்தியாரம்மா அது கேட்கும் இது கேட்கும்ன்னு சொல்லுறாங்க, அவரை சொல்லுறேன்"
என்னைய தங்கமணி பார்க்கிறமாதிரி கேவலமா ஒரு பார்வை பார்த்தான்.
"அட கரிபால்டி(அப்படி தான் மரியாதையா ௬ப்பிடுவாங்க), இது தெரியாம தான் சீக்கு வந்த கோழி மாதிரி இருக்கியா, இங்க வா சொல்லுறேன்"
என்னை கணணி ஆய்வு ௬டத்திற்கு ௬ட்டிட்டு போனான், அங்கே டி.வி பெட்டி மாதிரி ஒன்னை காமித்து இதுதான் கம்ப்யூட்டர் இதிலே தான் நீ ப்ரோக்ராம் பண்ணனும், அதிலே இன்புட் கொடுக்கணும் ன்னு சொன்னான்.
எனக்கு பெரிய சந்தேகம் தீர்ந்தது, ஆனா பாட சந்தேகம் தீரவே இல்லை, அதனாலே என்னவோ அந்த பாடம் தேர்ச்சி பெற மூனு வருஷம் ஆச்சு, நான் எடுத்த மதிப்பெண்கள்
5/100,15/100,33/100,45/100 (ஜஸ்ட் பாஸ்)
கல்லூரியின் இறுதியாண்டில் நான் முதல் வகுப்பிலே தேர்வு அடைந்து விட்டேன், எனக்கு கம்ப்யூட்டர் காட்டி கொடுத்த சென்னை நண்பனுக்கு 30 அரியர் இருந்தது.
முக்கிய குறிப்பு :பம்பாய் படத்தின் தாக்கத்தால் எழுதிய காதல் கடிதமும் அதன் விளைவும் அடுத்த பாகத்தில்.