சாக்கடை கவிஞன்

மூணாம் வகுப்பு படிக்கும் போதே தெருவிலே பேப்பர் பொறுக்கிட்டு அலைவேனா, அப்ப எல்லாம் என்னையைய பார்ப்பவர்கள் இவன் கழுதை மேய்க்கத்தான் லாயக்குன்னு சொல்லுவாங்க.

நான் ஏன் பேப்பர் பொறுக்கினேன்னு யாரவது ஒரு வார்த்தை கேட்க மாட்டீங்களா அப்படின்னு ஏங்கி இருக்கேன்.நீங்க கேட்பீங்கன்னு எதிர் பார்த்து இருந்தா இப்ப நான் சுத்துற கொசுவத்திய எப்படி சுத்த முடியும்.இவ்வளவு நாள் குப்பை தொட்டியா மனசுல புதைந்து மல்லிகைப்பூ போல நறுமணம் வீசிக்கிட்டு இருக்கிற உள்ள எரிமலை எப்படி வெடிக்கும்? 


ஒரு பிஞ்சி மனசிலே விழுந்த இந்த (க)விதை தான் அது, அன்றைக்கு ஒழுங்கா தண்ணி  ஊத்தி இருந்தா இன்றைக்கு வானம் பார்த்த பூமியா நான் ஏன் கஷ்டப்படனும், நானும் ஒரு வில்லியம் ப்ளக் (ஆளு பேரு தான் அப்படி, ஆனா வெள்ளைகார துரையாம்)  மாதிரி ஒரு பெரிய கொலைவெறி கவிஞன் ஆகி, அவரு ஒரு விஷ மரத்தை கொடுத்து மாதிரி, நான் ஒரு கள்ளிச்செடியையாவது பரிசு அளித்து இருப்பேனே!!


கீதாலஞ்சலி கொடுத்து நோபல் பரிசு வாங்கின தாடி தாகூர் மாதிரி நானும் ஒரு கும்மியாஞ்சலி கொடுத்து, எனக்கும் ஒரு கபாலி விருது(?) கொடுத்து இருப்பாங்க.நான் மூணாம் வகுப்பு படிக்கும் போது ஒரு கவுஜை எழுதினேன்.


 மழையே வா 

எருவமாடு 

பூமி தாகமா இருக்கு 

எருவமாடு 

எருவமாடு.. எருவமாடுன்னு ரீங்காரம் செய்கிறது நான் இல்லை எங்க அம்மா, நான் எழுதிய அந்த காப்பியம் எனது மதிப்பெண் அட்டையிலே, அப்புறமா கவிதை தாயை தரிசிக்க முடியவில்லையே என்று நான் அழலை, என் தாய் அடித்த அடி தாங்காம வலியிலே அழுதேன், அதற்காக நீங்களும் அழக்௬டாது.ஒரு உலக கவியாக மாறவேண்டிய நான் அங்கே கிள்ளி எறியப்பட்டேன்.

இப்படி முத கவுஜையிலே சோர்ந்து போனாலும், அடுத்து ஆறாம் வகுப்பு படிக்கும் போது 

அம்மு இங்கே வா வா 

ஆசை முத்தம் தா  

கடைப்பக்கம் வாறவங்களுக்கு நல்லாவே தெரியும், இது வாத்தியாருக்கு தெரியுமா? அவரு, நான் ௬ட படிக்கிற புள்ளையத்தான் சொல்லுறேன்னு ஒரு வட்டம் போட்டு என் கால்ல கம்பை வச்சி நல்லாவே கட்டம் போட்டாரு.தேசியகவி அங்கேயே மண்டைய போட்டுட்டாரு.அதோட விடலை விதி வலியது ன்னு சொல்லுற மாதிரி

வில்லயம் ஜக்கு பீர் சானட் எழுதி ரெம்பவே கலவர படுத்தினார்னு கேள்விப்பட்டு பன்னிரண்டு முடிச்ச உடனே  வெட்டியா சுத்திகிட்டு இருக்கேன் வீட்டுக்கு போன காஞ்சி கிடைக்காதுன்னு தெரியும், சாக்கடையிலே விளையாடி கொண்டு இருந்த பன்னி குட்டிகளை பார்த்து  ஒரு கவுஜ கிடைத்தது.

நீங்க சிக்கனமா இருந்தா
நாங்க ஏன் சாக்கடையிலே 

அப்படின்னு  பொல்லாத கொலைவெறி தத்துவத்தை சொல்லிபுட்டேன்னு பக்கத்திலே போய்க் கொண்டு இருந்த வாகனம் என் மேல சகதியை அள்ளி வீசிட்டு போயிட்டது, கொஞ்ச நேரத்திலே பன்னி எது நான் எது கண்டு பிடிக்க மக்கள் ரெம்பவே சிரமப்பட்டு இருக்காங்க. 

ஜக்கு பீர், ப்ளக், தாடி தாகூர் தலை தெறிக்க ஓடிட்டாங்க, சரி கவிப்பேரசு மாதிரி சினிமாக்கு பட்டு எழுதலாமுன்னு போட்டேன் ஒரு மெட்டு  

நானும் தட்டினேன்
நீயும் தட்டின
சத்தமே வரலை
நான் உன்னை தட்டினேன்
நீ என்னை தட்டினா
சத்தமே வரலை
ரெத்தமா வருதே !!!!!!! 


இப்படி ஒரு கலவரப் பாட்டு எழுதினேன்.தமிழகத்தின் தேசிய கீதமாக ஒலிக்க வேண்டிய பாட்டை கிழிச்சி போட்டுடாங்க, அது சொல் பிழையா, பொருட் பிழையா, நான் விடுற எழுத்துப் பிழையான்னு ௬ட சொல்லலை.என்ன காரணமுனா இந்தி பாட்டு படிக்கிறவங்க இதை தமிழ்ல பாட முடியாதாம், இந்தியிலே படிக்கிறவங்க தமிழ்ல படிக்க முடியாதான்னு கேட்டேன், அவங்களுக்கு இந்தி மட்டும் தானே தெரியும், அதனாலே அவங்க படிக்கிற மாதிரி கை, சை, காபீர், குபீர் ன்னு மாத்துங்கன்னு சொல்லிட்டாங்க.கொலைவெறி கோபம் வந்து விட்டது,நான் சொன்னேன்   


"சகானா சாரல் தூவுதோ"

எழுதினா இந்தாளு

"சகானா சாறல் தவ்வுதோ"

எதோ இவரு வீட்டுக்கு கட்டடம் கட்ட சாறல் அடிச்சா மாதிரி படிக்காரு.

"அன்பா..வாளை எடு அழகைச் சாணையிடு!"

அப்படின்னு எழுதினதை

"அன்பாய் வாளி எடு அதிலே சாணியை எடு"

என்னய்யா இது,வாளியை எடு சாணியை அள்ளுன்னு. போர் களத்திலே படிக்க வேண்டிய பாட்டை இப்படி வைக்கப்போர் களத்திலே படிக்கிற மாதிரி படிக்கிறவங்களை வச்சி எதற்கு படிக்க சொல்லனுமுன்னு கேட்டேன்.நவநாகரிகம் தெரியாத ஆளுக்கு இங்கே வேலை இல்லைன்னு சொல்லிட்டாங்க.வந்த வாய்ப்பை கெடுக்க வேண்டாமுன்னு புதுப் பாட்டு எழுதி கொடுத்தேன்.

வள வலய வாயில் போடு
பல பலய பையிலே போடு

கொல கொலையை கொல்லையில் போடு
அட அடையை அடுப்புல போடு

மல மலைய மடியில போடு
தல தலைய தலைல போடு

சல சலய சாக்குல போடு
கரு கருவ கண்ணுல போடு

துரு துருவ தூக்கி போடு
இதை எழுதுணவனை எண்ணைல போடு

படிச்சவனை(இதை படித்தவர்களை அல்ல) படையில போடு
மல மலனு மண்டைய போடு
எழுதி கொடுத்த உடனே இந்த வருசத்தோட இமாலய வெற்றி பாட்டு இது ன்னு சொல்லிட்டாரு.அந்த பாட்டு வெளிவந்த உடனே தான் நிறைய கவுஜ எழுதனுமுன்னு இன்னும் காத்துகிட்டு இருக்கேன்.