மர்ம கடிதம்

இன்னைக்கு கூகிள் ஆண்டவரிடம் தேடி அங்கேயும் இங்கேயுமா சுட்டு, என் வேலையை காத்து கொள்ள பொழப்பை ஓடினாலும், எனக்கு ஞாபகம் தெரிஞ்ச நாளிலே மூணாம் வகுப்பு படிக்கும் போது நான் முதல் மாணவன் படிப்பிலும், இட வரிசையிலும்,ஆனா கொஞ்ச காலத்திலேயே கடைகோடி மாணவனுமாகவும், மாப்பிள்ளை பெஞ்சு என்று அன்போடு அழைக்கப்படும் கடைசி பெஞ்சுக்கும் தள்ளப்பட்டேன்.அதை கொசு வத்தி போட்டு விளக்கபோறேன்.அதனாலே கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்க, தலை தெறிச்சு ஓடவேண்டாம்.

1984 வருஷம் அப்பத்தான் எங்க வகுப்புக்கு கமலா டீச்சர் வந்தாங்க.அந்த காலத்திலே எங்க ஊரிலே மிஸ் புளியங்குடி எல்லாம் நடத்தி இருந்தா குறைந்த பட்சம் ஒரு பத்து வருசமாவது அவங்களுக்கே பட்டம் கிடைத்து இருக்கும்., நான் ஆள் கருவாப்பய மாதிரி இருந்தாலும் படிப்பிலே கருந்சிறுத்தை மாதிரி, ரெம்ப நல்லா படிக்கிற மாணவன் என்பதாலே அவங்களுக்கு என்னை ரெம்ப பிடிக்கும், அவங்க வகுப்புக்கு பாடம் நடத்த வரும் போது என்னிடம் தான் புத்தகம் வாங்கி பாடம் எடுப்பாங்க.ஒருநாள் பாடம் எடுத்து முடிச்ச உடனே என்னிடம்

"நீ நல்லா படம் வரையுற" அப்படின்னு சொன்னாங்க.

எனக்கு அவங்க என்ன சொல்லுறாங்கனு புரியலைனாலும் சும்மா தலை ஆட்டி வச்சேன். அடுத்த வாரத்திலே ஒருநாள் பாடம் நடித்தி முடித்து விட்டு என்னை தனியே ஆசிரியர் ஓய்வு எடுக்கும் அறைக்கு வரச்சொன்னார்கள். நானும் போனேன், ஒருவட்டம் போட்டு நிக்கச்சொன்னங்க நான் நின்ன உடனே ஒருகம்பை எடுத்து விட்டு வந்து அடி வெளுத்து எடுத்தாங்க.

இப்படி எதிர்பாராத அடி விழுந்தாலே "ஐயோ அம்மா..வலிக்குது" சொன்னாலும் என்னை விட வில்லை.அவங்களுக்கு கை வலிக்க ஆரம்பித்த உடனே நிறுத்தி

"நாளைக்கு வரும் போது உங்க அம்மா அப்பா ரெண்டு பேரையும் ௬ட்டிட்டு வா"

நானும் அழுது கிட்டே வீட்டுக்கு வந்து விசயத்தை சொன்னேன்.என் வீட்டிலே என்னை சமாதானப் படுத்தி நாளைக்கு பள்ளிக்கு வர சம்மத்தித்தார்கள்.

மறு நாள் காலை பள்ளி தலைமை ஆசிரியர் அலுவலகத்திலே என் தந்தையிடம்

உங்க பையன் இந்த வயசிலே காதல் கடிதம் எல்லாம் எழுதுறான், நல்லா படிக்கிற பையன் தான் அதுக்காக சும்மா விட முடியுமா?

"௬ட படிக்கிற புள்ளைக்கா?"

"இல்ல இந்த டீச்சர்க்கு"

"எங்க காட்டுங்க?"

இதோ பாருங்க, அவன் வரைந்த ரோசா பூ வும், எழுதிய கடிதமும்

என்று தலைமை ஆசிரியர் என் அப்பாவிடன் சொன்னார், அவருக்கு வந்த கோபத்திலே அங்கே என்னை நாய் அடி அடி அடித்தார், அந்த அடியை பார்த்து தலைமை ஆசிரியர் என் மேல பரிதாப பட்டு, என் அப்பாவை சமாதானப் படுத்தி இனிமேல இப்படி செய்யாம பாத்து கொள்ளுங்க என்று அறிவுரை ௬றி அனுபிட்டாங்க.

என்னை அடிச்சதிலே கை வீங்கி ஒரு வாரம் விடுமுறை எடுத்தாங்க,அதற்கு அப்புறமா வந்த அவங்க என் பக்கம் ௬ட திரும்பி பார்க்கிறது இல்லை, என்னை அவங்களே கடைசி பெஞ்ச்க்கு மாத்தி விட்டார்கள். அதுவரைக்கும் எங்க தெரு வரைக்கும் இருந்த எனது புகழ் எங்க பள்ளி மட்டுமல்லாமல் எங்க ஊரில் அனைவரையும் சென்று அடைந்தது.

கொஞ்ச நாள் கழித்து டீச்சர்க்கு திருமணதிற்க்கு மாப்பிள்ளை பார்க்க ஆரம்பித்தார்கள், அவங்க வீட்டிலே என்ன பிரச்சனையோ அவங்க பூச்சி மருந்தை குடித்து விட்டார்கள், நல்லவேளையாக பிழைத்து கொண்டார்கள், அவங்க மட்டும் அன்றைக்கு மேலே போய் இருந்தா இவ்வளவு தூரம் நீங்க கஷ்ட படவேண்டிய அவசியம் இருந்து இருக்காது.அதற்கும் நானே காரணம் என்று குற்றம் சாட்டப்பட்டேன்.

டீச்சர்க்கு லவ் லெட்டர் கொடுத்தவன் பிஞ்சிலே பழுத்தவன் அப்படின்னு பல பட்டபெயர்களை கொடுத்து ஒரு பிஞ்சு மனசுலே நஞ்சை விதைத்து விட்டாங்க.அது வரைக்கும் படிப்பிலே முதல் இடம் வரணுமுன்னு நினச்ச என்னை முதல் துண்டு போடுறதை பத்தி யோசிக்க ஆரம்பித்தேன்.

எடுத்தேன் துண்டை மறந்தேன் படிப்பை, வீசினேன் வலையை, காலங்கள் கடந்தது வயசு மட்டும் நகர்ந்து கொண்டே போச்சி, நான் எடுத்த துண்டும் வலையும் நகரவே இல்லை. எனது வலையும் துண்டையும் பார்த்து தலை தெறிக்க ஓடியவர்களை எண்ணினால் இன்னைக்கு வீட்டிலே கஞ்சி கிடைக்காது.போட்ட துண்டை எடுக்க ஆள் இல்லை, போகிற இடம் எல்லாம் வசை பாட்டு, இப்படி ஒரு தீராத மன உளைச்சலுக்கு ஆள் ஆன நான் படிப்பிலே 40௦/100 எடுத்தவன் 10/100 எடுத்தேன்.

படிப்பிலே பல பட்டங்கள் கிடைக்கா விட்டாலும் ஒரு தலையா துண்டு போடுறதிலே பலஆயிரம் பட்டங்கள் கிடைத்தது. அன்றைக்கு வாழ்கையிலே பின்னாலே போனவன் இன்று வரை முன்னால வரவே முடியலை.டீச்சர்க்கு எனது புத்தகத்திலே வைத்து காதல் கடிதம் கொடுத்த மர்ம நபர் இன்றளவும் கிடைக்கவில்லை.